Zapisy...

Alfa samica Watahy Cienia MG

Imię: - Elizabeth, dla przyjaciół Liz lub Eliza
Ranga: - Samica Alfa watahy Cienia :3
Wataha: - Cienia
Historia: - Elizabeth urodziła się w dziwnej krainie. Zawsze rano rozglądała się czy to miejsce istnieje naprawdę. Otóż istniało. Nosiło nazwę Kraina Mlecznej Czekolady. (Dlatego jest taka dziwna ^_^) W rzekach, jeziorach i innych zbiornikach wodnych była czekolada. Eliza nie lubiła tego miejsca. Najlepsze było to że gdy bawiła się z innymi nie musiała latać do groty żeby coś zjeść. Dla Liz miejsce nie podobało się dlatego bo było takie... słodkie. Nie lubiła jakichś słodkich miejsc z jednorożcami czy coś takiego. Gdy skończyła 1,5 roku uciekła. Miała dość. Biegła se przez życie i nikt jej nie przeszkadzał. Była typową samotniczką. Lecz postanowiła gdzieś zamieszkać. Przyszła tu. Zamieszkała i postanowiła być Samicą Alfa Watahy Cienia

Ja Elizabeth, oddam za swą Watahę życie. Będę ją bronić i starać się o to aby była najlepsza. Przedstawiać ją będę godnie i nie pozwolę aby ktoś ją obrażał i wyśmiewał.
Elizabeth

Samiec Alfa Cienia Admin

Akcept.

Szpieg

Imię:Shire
Ranga: Szpieg
Wataha:Cienia
Historia: Kochany Shire cierpi na amnezje, lecz pamięta że zawsze był traktowany jak szmata, gdy dorósł w końcu postanowił odbudować swoje życie i zostać szpiegiem...

Samiec Alfa Cienia Admin

Akcept tylko może innego słowa użyj niż ''szmata''. Jak zrobisz KP rozpisz się trochę w historii.

Imię: Shiro Kasiya
Ranga: Samica Omega watahy Cienia;3
Wataha: Cienia
Historia: Urodziła się w podziemnych jaskiniach rodu Takai, jako mała samiczka była rozpieszczana przez rodziców. Gdy nadszedł dzień jej 2 urodzin, na jej ród zeszły wściekłe wilki z innej watahy i zniszczyły całe jej życie. Shiro uciekła, ale wie że te wilki na nią polują i ma zamiar się zemścić. Teraz gdy zakończyła swą zemstę, wybrała watahę Cienia na swój nowy dom, pragnie odbudować sobie życie które straciła jako dziecko.

Ja Shiro, oddam za swą Watahę życie. Będę ją bronić i starać się o to aby była najlepsza. Przedstawiać ją będę godnie i nie pozwolę aby ktoś ją obrażał i wyśmiewał.
Shiro Kasiya Takai.

Samica Alfa Wilkołaków MG Admin

Akcept. Rób KP. (Chyba mogę Elv?)

Imię: Arsene
Ranga: Samiec Omega Watahy Cienia
Wataha: Cienia
Historia: Z niejednego już miejsca został wygnany. Nieuleczalny podrywacz i bezczelny złodziejaszek. Osobnik nieco podobny do Robin Hooda - okrada bogaczy, a z braku innego zajęcia łupy oddaje biednym. Wychował się samotnie, wędrując po Górach Skalistych. Z tego powodu czasem znika z Krainy na wiele dni, choć zawsze powraca - w głowie ma kompas i mapę.
Niedawno wygnany z kolejnej Osady. Za co? No cóż. Za uwiedzenie córki burmistrza. Powtarzam po raz drugi : nieuleczalny podrywacz. Strzeż się.

Ja, Arsene oddam za swą Watahę życie. Będę ją bronić i starać się o to aby była najlepsza. Przedstawiać ją będę godnie i nie pozwolę aby ktoś ją obrażał i wyśmiewał.
Będę też godnie pełnić swoją funkcję i uważać na to, aby żadnemu z członków Watahy nie działa się krzywda.
Arsene

Imię: Sheena.
Ranga: yy... Dorosły?! Chyba będzie najodpowiedniejsza...
Wataha: Cienia.
Historia: Jaki jest ktoś, kto widzi na własne oczy jak wielki niedźwiedź przebija długimi i ostrymi jak brzytwa pazurami bezbronne ciała obojga rodziców? Byli wspaniali, tyle Sheena dziś o nich wie, tyle pamięta. Że byli wspaniali. I już. Oddani watasze, zrobiliby wszystko, by bronić stada. Szarzy i prości, a jednak bohaterzy. Ojciec na pewno był silny. Tak, na pewno. A matka - piękna wilczyca, bardzo piękna i mądra. Czy mogłoby być inaczej? Sheena widząc wielokrotnie większego, potężnego niedźwiedzia, który zabija jej rodziców bez skrupułów i zapytania o zgodę, nie wiedziała, co w ogóle się stało. Szczenię nie może zrozumieć tak łatwo pojęcia 'śmierć'. A dziś doskonale zna wagę tego pojęcia... Stała na śniegu jak zahipnotyzowana, patrząc na ŚMIERĆ. Brat jej ojca chwycił ją za kark w pysk i uciekł. Nie mieli szans, niedźwiedzi było coraz więcej, nawoływały się nawzajem brunatne bestie. Dalej Sheena tylko czuła, jak oddala się od rodziców na zawsze, niesiona przez wuja. I ta przejmująca cisza, milknęły już ryki i warki. Niedźwiedzie pozabijały ich wszystkich. Powybijały całą watahę. Wilczyca była silnym szczenięciem, przetrwała mimo śmierci jej wuja, który jeszcze za życia wychowywał ją jak mógł najlepiej na dzielną wojowniczkę i samodzielnego wilka. Później niezastąpiony, dobry wuj odszedł - chyba ze starości, a Sheena ruszyła w świat. Radziła sobie sam przez bardzo długi czas, aż dotarła tutaj do krainy pełnej braci i sióstr. Na zawsze jednak pozostanie już sama. I zostanie blizna na sercu po wspomnieniach ze szczenięcych lat...

Ja Sheena, oddam za swą Watahę życie. Będę ją bronić i starać się o to aby była najlepsza. Przedstawiać ją będę godnie i nie pozwolę aby ktoś ją obrażał i wyśmiewał.
Sheena.

Imię:
Edith, Edi.
Ranga:
Dorosły.
Wataha:
Cienia.
Historia:
A więc zacznijmy, tę nudną, nieciekawą opowieść, o życiu wilczycy...W Grecji, tuż przy Górze Olimp mieszkało stado - także zwane watahą - wilków. Byli tam także jej rodzice, matka - Ruby, oraz ojciec - Sitte. Oboje byli świetnymi łowcami, jak i medykami, więc pewnie po nich odziedziczyła te zdolności. Ale przejdźmy do rzeczy, czas opisać dzień jej narodzin i resztę życia. Dzień ten nie należał do najlepszych, w końcu była zima. Wiał straszny wiatr, jednakże nie było to najgorsze. Padał straszny śnieg, można go było uznać za prawdziwą śnieżycę. Właśnie w tym dniu, w tej pogodzie urodziła się Edith, wraz z trojgiem rodzeństwa; dwoma braćmi i siostrą. Właściwie, to była najsłabsza z miotu, więc uważali, że nie przeżyję nawet miesiąca. Dlatego też, rodzice nie interesowali się nią zbytnio, a rodzeństwo często się nad nią znęcało i dokuczało jej. Tak się działo, aż do pierwszego dnia, w którym mogła wyjść z tej zapuszczonej nory, zwanej jaskinią. Wszystko, co znajdowało się wokoło, strasznie ją ciekawiło, mimo iż słońce raziło ją w jeszcze nie przyzwyczajone do tego oczy. Szła sobie przez łąkę, bez żadnego nadzoru, bo jej mama właśnie odciągała od jakiegoś dołu jej siostrzyczkę - Myss, a ojciec braci - Daniela i Lucky'ego. Nagle coś zaszeleściło w krzakach, a Edi, ponieważ była w tych czasach strasznie ciekawska, podeszła do nich. Wtedy jakieś dwie, brudne łapy podniosły ją za skórę na karku, po czym wrzuciły do klatki. Klatkę zaś, to dziwne, dwunogie stworzenie niosło przez jakąś godzinę, po czym oddał ją jakiemuś kolejnemu dwunogowi, a ten zaniósł ją do - na jej oko - przeogromnego budynku. Gdy się w nim już znalazła, człowiek wszedł do jakiegoś pokoju i kładąc na podłodze, otworzył małe "więzienie". Edith szybko z niego wypełzła, wpadając przy tym na miękką, ciepłą poduszkę. Była bardzo zmęczona tymi zdarzeniami i szybko zasnęła. Przejdziemy teraz do czasu, w którym wilczyca miała już 1.5 roku... Wadera szybko podbiegła do siedzącego na krześle, starego człowieka. Szturchnęła nosem jego kolana, domagając się, żeby ją wypuścił na dwór. Przez ten rok zdążyła się już przyzwyczaić do takiego życia, nawet jej się podobało, jednakże wciąż tęskniła za domem, za wolnością, którą jej niegdyś odebrano. Więc postanowiła uciec i zrobiła to, gdy tylko staruszek otworzył drzwi, ona wyszła na zewnątrz i po chwili namysłu ruszyła w stronę lasu, najpierw wolno, a potem cały czas przyśpieszała. W końcu dotarła, i żyła w nim jeszcze przez pół roku. No ale, ludzie, których zdążyła całkiem polubić, znowu ją złapali. Tym razem pracowała w zaprzęgu. Niestety, nie była przyzwyczajona do takich warunków, jej poduszki u "palców" były miękkie, więc po zakończeniu dnia czułą straszny ból. Jednak ludzie, myśląc, że będzie z niej wspaniały, najszybszy, oraz najbardziej wytrzymały pies zaprzęgowy, robili wszystko, żeby trochę załagodzić ból. Po 2 latach rzeczywiście, stała się taka, jak oczekiwali i była pierwsza w zaprzęgu, zupełnie jak taki dowódca. Żaden pies nie mógł jej dorównać, w dodatku była zaprawiona w walce. Zawsze wygrywała walki o jedzenie, a także o miejsce do spania. Rok później zdarzył się wypadek, lód, po którym jechali załamał się i cały tył, razem z ludźmi i tymi wilko-podobnymi zwierzętami wpadł do wody, jej jakoś udało się przegryźć sznur, który miała do siebie przywiązany. No i co tu dalej opisywać, wiadomo, że jakoś tutaj dotarła.

Imię: Crisy
Ranga: Dorosły
Wataha: Cienia
Historia: Ach, no tak (będzie to w skórcie bo jest ona naprawdę długa, całość wstawię w KP) Crisy nigdy nie poznała swoich rodziców. Kiedy była mała porwali ją ludzie. Wychowała się w ich świecie. Pewnego dnia miała dość i uciekła. Nieuważna wadera wpadła pod samochód. Trafiła do kliniki weterynaryjnej i poznała wspaniałego człowieka. Była bardzo szczęśliwa. Jadnak z nieznanych jej powodów została sprzedana. Trafiła do zimnych krajów. Zaczeła pracę w psim zaprzęgu. jednak przez ciężkie przeżycia i nieprzystosowanie szybko opadła z sił. Kidy nie mogła dalej iść, maszer wyrzucił ją jak zwykły śmieć. Zaopiekował się nią nieznajomy wilk. Kiedy wilczyca wyzdrowiała zostali parą. Pewnego dnia jej ukocchany został zabity przez myśliwego. Crisy znana za psa trafiła do schroniska. Uciekła z tamtąd. Wędrowała i wędrowała aż trafiła w to miejsce.

Ja Crisy, oddam za swą Watahę życie. Będę ją bronić i starać się o to aby była najlepsza. Przedstawiać ją będę godnie i nie pozwolę aby ktoś ją obrażał i wyśmiewał.

Crisy

Samiec Alfa Cienia Admin

Te forum jest nie aktywne, jednak za nie cały tydzień będzie gotowe nowe. Przyślemy link.