Szukaj

Gdy ten popchnął młodą, Shinoya upadając ledwo dotknęła ziemi i rozsypała się w drobny mak. Chichot ponownie przejął ciszę. Drwiący, lekceważący. Zaraz owy drobny mak rozpylił się w tak drobny, że uka ...

Wilkolaki to potezne stado, okrutne, ciemne w swym zlu.. Czy taki naiwny i glupi wilczek moglby nimi przewodzic? Takie glupie ze az smieszne.

Shinoya zamruczala na smiech Axelli, wciaz przygladajac sie badawczo Sethowi. Niegodny wilk tak waznej postawy, jak alfa stada tak okrutnych wilkow..

A demon wystawil mu jezyk z rozbawieniem. Skoro nie odpowiada Sethowi jej obecnosc, to czemu sobie ot nie pojdzie? Shin uwielbiala dreczyc..

//do Setha. xP

Szczeniak poruszyl uchem, jak gdyby nigdy nic, po czym wstal i przeciagnal sie w kocim stylu. Naiwny, glupiutki wilczek - i on sie ma za Alfe Wilkolakow! Smiech na sali!

Axella. Na jej widok ogon mlodej zaczal sie poruszac na boki. Sami swoi! Zachichotala diabelsko. - Nigdy nie ufaj ciemnosci, w swoim czasie i tak zabierze ci wszystko.. - oblizala kly, chichoczac.

Wowczas cala okolice wypelnil szatanski chichot. Pojawial sie znienacka, potem ucichl i od nowa. Wtem chichot skupil sie w jednym miejscu - glazie, na ktorym pojawila sie znikad mala, czarna wilczyca, ...

Na warkniecie wilczycy rozlegl sie mrozacy krew w zylach, lekcewazacy i zlowieszczy smiech. Shinoya rozsypala sie ponownie w drobny mak. - Ah wy, naiwne, glupiutkie wilki.. - obilo sie echem..

z.t

- Nic. Nie miałam takiego zamiaru - powiedziała i wystawiła mu język, poruszywszy wcześniej uchem. Przymknęła oczy z lekceważeniem, po czym ziewnęła, rozdziawiając pysk i ukazując kły niemałej wielkoś ...

- Nie pasujesz - powtórzyła wypowiedź i uśmiechnęła się, falując ogonem w powietrzu. - Nie jesteś godny, Seth - rzekła, a echo ponownie poniosło jej szatański śmiech, nie ukazując właścicielki. Zaraz ...

- A ty wcale nie pasujesz do watahy Wilkołaków - mruknęła i poruszyła uchem, unosząc brew. Swoje patrzałki wlepiła w Setha. Zielone, puste bez źrenic. Straszne.

4. Dzida

Shinoya uśmiechnęła się podejrzanie szeroko. - Seth, tak? Jestem Shinoya - rzekła, po czym zachichotała. Jej ciało w jednej chwili rozsypało się w proch, który znikł, a śmiech obił się echem. Zaraz po ...

A Shinoya nadal tu siedziala, przy wodzie. Jak widac, nadal niepostrzezenie. Mierzyla morderczym, zastraszajacym wzrokiem wilki, w niepokojacym spokoju. Tylko chwilami mruzyla slepia, blyskajac nimi.

Wowczas, niepostrzezenie, pojawila sie obok wody Shin. Zaczela ja wolno chleptac, zamykajac zielone slepia. Tego jej bylo trzeba, chlodna woda, o tak..